Bir Peri Masalı # 4..Mutlu Son..

Minik Peri'm..

Duru'm..

İsmine karar vedikten sonra sanırım bu sürecin en zor kısmı idi beklemek.Çünkü son zamanlarda geçmek bilmiyor gibiydi günler ve sen bunu hissetmiş gibi yine birden dahil olmak istedin ailemize.

Son kontrolümüz 9 Aralık'ta idi.Doktorumuz bu kontrolde hala kilo almadığını(son 3 haftadır 50 gram'dan fazla almamamıştın) ve suyunda azalma olduğunu söyledi.39.haftada olduğumuz içinse riske etmeden yarın yani 10 Aralık'ta doğumu başlatmayı önerdi.Biraz şaşkın,biraz üzgün,bolca heyecanlı olarak kabul ettim,çünkü en önemlisi sağlıklı bir şekilde aramıza katılmandı.Neyseki kapı süsümüz,anı defterimiz vs gelmiştide hastahane odamız tam istediğim gibi olacaktı :)

O gün herkes benim gibi bolca şaşkınlıkla karşıladı durumu ,sonrasında ise çanta hazırlama,evi düzenleme kısmı hızlıca halledildi.Gece 2'den sonra o da nasıl uyuduğumu bilmediğim bir uyku uyudum.Sabah erkenden hastahane yolundaydık baba'nla..


Hastahane'de heyecandan yerinde duramayan bir ben ve bugünün nasıl biteceğini hesaplayan bir baba'n vardı :) Rutin işlemler sonrası damar yolum açıldı ve suni sancı verilmeye başlandı.Saatler geçti,babaannen geldi,ama herşey stabil'di.Öyle ki hastahanede değilde ev gezmesinde gibi sohbet,muhabbet ortamı oldu hatta.Sonra halan,Deniz,anneannen ve Ece geldi ama senin geleceğine dair hiçbir işaret yoktu.Sancı serumunu sıklaştırdıkça sıklaştırdılar ama yok.bugün bitmez,bu kız'da gelmez diyordum artık :) Ve sonunda serum değişti,en yüksek dozdan karışmaya başladı damarlarıma.Galiba yavaştan birşeyler hissediyorum demeye kalmadı.Açıklık önce 3,sonra 4,sonra bir anda 7 cm oldu.Saat'te bu arada 16:00'yı yeni geçmiş gibiydi.

Son muayene akabinde doktorumuz bir anda doğumhane deyince sevineyim mi?bilemedim.Doğumhane'de yarım saat'e geleceğin konuşuluyordu.Doktorumuz acil bir ameliyata girip gelecekti yanımıza ama sen 10 dk anca durdun.Ben hala'nın elini sıkı sıkı tutarak,doktor ister gelsin ister gelmesin tutamıyorum daha fazla içimde diye haykırarak 2 ıkınma sonrası seni kucağıma aldım sonunda.Bu arada doktorumuz neyseki yetişti bize ama eldiven'ini takması ile seni eline alması arasındaki süre sanırım 1-2 dk idi :)

Bu da böyle bi doğum hikayesi işte..Fazla duygusal değil ama çok maceralı ve mis kokulu :)

İyiki Doğdun Duru'm..İyiki Doğdun Mis kokulum..

10 Aralık 2015 16:45
2800 gr/50 cm

* Varlığını öğrenmem hayatımın en büyük sürprizlerinden biriydi.Ve içimde sessiz ama azimle büyümende..İlk günden itibaren  hayranlık duyduğum kararlılığın,son haftalarda içimi acıtan beni terk edecek olma ihtimalin.Ve şimdi yanıbaşımda minicik suretin.Aşk kaç kere yaşanır bilmiyorum ama siz benim kalbimi 2 kere çaldınız,hemde tam ortasından bölerek..

Mustela Maternite Serisi..Rahatlatıcı Bacak Jeli.

Mustela Maternite Seri'sini Sevgili Sosyal Anneler sayesinde tanıdım.Daha önce Mustela'nın bebek bakım ürünlerini deneyimlemiştik ama açıkçası annelere özel serisi hakkında hiçbir fikrim yoktu.Keşke olsaymış :)

Zira Deniz'e hamileliğimin son 2 haftasında,şimdi ise ondan daha önce yaşamaya başladığım sorun olan bacak çekilmesi/gerilmesi durumuna ilaç gibi geldi desem yeri.Hatta yeniden ağrısız,sızısız yürümek ne güzel bişeymiş desem abartmış olmam.

Seri içeriğinde birden fazla ürün bulunmakla birlikte,benim deneyimlediğimve hamilelik favorilerim arasına aldığım ürün ''Rahatlatıcı Bacak Jeli''.Mentol içeriği ile sürer sürmez vücutta soğuk ve ağrı dondurucu bir etki yapıyor,masajla birlikte düzenli olarak uygulandığında ise çekilme/gerilme hissi yok olup gidiyor.Benzer bir sorun yaşıyorsanız kesinlikle denemenizi öneririm.Ki Mustela ürünlerinin en büyük artısı sanırım hamilelikte kullanımı şüpheli bulunan hiçbir zararlı maddeyi içermemesi ve alerji riskini minimize etmesi.



 # Elimde bir de doğum sonrası kullanabileceğim ''Vücut Toparlanmasını Destekleyici Jel'' im var ama henüz o kısıma gelmediğimiz için deneyimleyemedim.Etkisini çokca merak ediyorum,bunun içinde heyecanla doğumu bekliyorum :) Ayrıca seri'nin diğer ürünlerinide edinip,topluca fikir beyan etmeyi diliyorum bakalım,kısmet :)

Bir Peri Masalı # 3.. Bir İsmin Oldu Sonunda..

Minik Peri'm..

Doğumuna sayılı günler kala,sonunda bir ismin oldu :) Yani aklımızda olan ama bir türlü karar veremediğimiz bir sürü isim arasından bir ismin :)

Mesela Yağmur (ki bu kaybettiğimiz ilk bebeğimizin adıydı),İpek,Derin,Beliz,Mira,Miray,Sare ilk aklıma gelenler..Kime hangi ismi söylesek ya burun kıvırıyordu herkes,yada kendi çocuklarına isim koyarken bize sormuşcasına rahat yorumlarda bulunuyordu.Öyle can sıkıcı olmaya başlamıştı ki bu isim konusu benim için,adsız olacak diyordum kurtuluyordum.Zaten konunun bu kadar uzamasının sebebi aslında babanla ortak bir isimde buluşamamızdı aslında :)

Sonra anneanne'nin ısrarla önerdiği eski bir isim gündemimize yerleşti.Ben pek istemiyordum ama daha şimdiden üzerinde olan bir sürü emeği için onu kırmamak adına ilk isim olarak onu,ikinci olarakta benim hep aklımda olan,sana defalarca yazdığım ismi koymaya karar verdik,hatta verdim demem lazım galiba :) Ama sanırım yoğun olarak benim düşündüğüm isimle seslenilecek sana :)

Tabi bu isim konusunda aylarca durup durup sonra 1-2 gün içinde karar verebilmiş olmamın senin için hazırlanan süslerle hiçbir alakası yok :P

Hoş geliyorsun miniğim,sağlıkla,huzurla,adınla yaşa..

Duru'm..

Pakolino Aktivite Kutusu

Evde biri yaklaşık 10 güne doğacak bir Peri beklenirken,bir de abi kontejanından hayatımıza dahil olan ve okuluna ara vermiş olan bir Deniz var.Tabi hal böyle olunca bize düşen,çok yorucu olmayan ama birlikte güzel zamanlar geçirebileceğimiz aktiviteler yapmak,planlamak..Birlikte parka gitmek,yürümek,doğayı gözlemlemek dışarıda olan kısmı.Evin içinde ise daha çok oyuncak-ki bu araba oluyor genelde- oynamak,resim-ders yapmak,hamur oynamak,kitap okumak ve eşleştirme kartları kurtarıcımız oluyor.

Evde yaptıklarmıza yeni bir bölüm ekleyip bir de Pakolino 'yu deneyelim istedik.Deneme üyeliği satın aldık ve ertesi gün kapımızdaydı.Öncelikle deneme fiyatınının olmasını sevdim ama içinde 3 aktivite bulunması bana biraz az geldi.Hele ki normal ücreti aylık 49 tl olan bir kutu için.Yani çocuğunuz biraz büyükse isterseniz bir gün içinde kutudaki tüm aktivitleri yapabilirsiniz.İçerik'teki tema'nın yeni yıl olması güzeldi ama yaş grubu olarak sanırım bize hitap etmedi pek.Her ne kadar daha önce çeşitli aktivitelere katılmış,okulda da benzer şeyler yapmış olmasına rağmen pek eğlenemedik sanki biz.Ki kutu içeriğindeki bazı malzemeler çift taraflı bant ve keçe mumlar epey zorladı beni,bantlar çok yapışık,keçe mumlarda yapışkansızdı.Daha özenli olmasını beklerdim.Hazırlık kısmında gerek malzeme ile yaşadığımız sorunlar,gerekse Deniz'in sabırsızlığı ufak çaplı bir cinnet geçirmiş olmama sebep olabilir.

Ama sonuç olarak ortaya güzel şeyler çıktı mı?Bence çıktı?

Belki Pakolino ve kendimize bir şans daha vermemiz yada tahammülümüzün daha yüksek olduğu günleri seçmemiz gerektir kimbilir :)

* Sonuç olarak yaşasın Meraklı Minik'in basit aktiviteleri diyorum :)

1 Peri Masalı #2..

Minik Peri'm..

Gelişine tam 15 gün var..Ama neden bilmem isteksizsin..Son 2 haftadır kilo almıyorsun mesela.Genel durumun iyi olsada bu zamana kadar gösterdiğin büyüme azmi yok olup gitmiş sanki..Ve bu durumdan dolayı çok mutsuzum ben bir anne olarak..Seni görmek,geleceğin günü hayal etmek bile değiştirmiyor hislerimi..Daha şimdiden yetersiz hissediyorum sana karşı kendimi ve en çok kendimi suçluyorum..Belki 2.hamilelik konusunda düşündüklerim,belki son zamanlarda yaşadığım yoğun stres seni böyle üzen.Bilemiyorum ama lütfen diyorum önümüzdeki hafta güzel haberler alayım senden..Lütfen miniğim..

Çok ihtiyacım var senden iyi haberler almaya..Senli güzel hayallerim var benim.Hiçbirinden vazgeçmediğim ve senin adına yapmak istediklerim,hayallerim,birlikte yapacaklarımız..

Söz daha üzülmek,stres yapmak yok..Sevgi var bol bol,sevgi ve özlemle beklemek sadece..

Ama sendende söz istiyorum.

Evet dediğini duyar gibiyim :)

Ve içimdeki kıpırdanışlarını anlaştık mührü olarak not ettim..

Seni Seviyorum..

2.Hamilelik..

Hayatımda sanırım en çok istediğim şeylerden biri hamile'liği 2.kere deneyimleyebilmekti.Yaşadığım süreç öyle anlatılmaz,öyle heyecanlı'ydı ki bir yandan bana oğlum yeter (yada ben ona yetebilecekmiyim?) diye düşünürken,bir yanım delicesine özlüyordu sanki..

Ama ne zaman öğrendim ki 2.'ye hamileyim,bambaşka bir ruh hali peydah oldu bana.Ne öyle delice sevinebildim varlığına (ki kız olmasına rağmen),ne de içimde pır pır etti hamilelik aşkı..Evet güzel bir haberdi,tabiki mutlu oldum ama o kadar'dı..Belki ilk olmadığı için,belki de kaybettiğim ilk bebeğim sonrası Deniz'e hamileyken yaşadığım yoğunlukta duygular yaşayamadığım için.Hatta belki de bu da 3. diyerekten artık kanıksamış ve yahut sadece doğal bi olay diye yaklaşmışta olabilirim bilemiyorum..

Tabiki korkularım,kaygılarım,hayallerim var onada dair..Ama yinede farklı,bambaşka oluyormuş insan 2.hamile'likte..Ki etrafınızdaki tüm insanlar (eşinizde dahil) sanki bundan önce 1 değil 15 çocuk doğurmuşcasına sizi o ilk hamileliğin prenses havasından sıyırıp,1 tane varken bi nane yedin hadi bunu doğur,büyüt bak da görelim moduna girip,sizide pek ala sokabiliyormuş :(

Yani sözün özü prenses'likten Külkedi'liğine dönüşen bir süreç işliyormuş 2.'de..Önceliği hangisine vereceğini şaşıyormuş insan daha biri Dünya'ya merhaba bile dememişken.Karnındaki mi?,yanındaki mi? Yada neye sevineceğini bilemiyormuş bazen,birinin ''Annecim Seni Sebiyorum'' deyişine mi?,ötekinin kıpır kıpır edişine mi?

Annelik her türlü vicdan azabı,2 arada 1 derede bir durum'muş aslında..İlk'inde acemide olsa insan galiba bambaşkaymış herşeyin ilki olmak.Ama bi yandan hiçte fena değilmiş aslında ileride yaşayacaklarından haberdar olmak.Mesela nasıl geçtiğini anlamadığım bir hamilelik yaşasamda,ne ne değildir? neler yaşacayağım? az çok biliyorum.Her çocuk,ilişki kendine özel ama bir olayı 2 farklı şekilde deneyimlemekte galiba..

2.hamile'lik değişik bişi anlıyacağınız..Kısaca yaşayın ve görün diyesi geliyor insanın.Ruh hali,hayatlar,yaşananlar o kadar farklı ki belki siz hiçbir fark yok diyeceksiniz ilki ile arasında,belki amma da abartmışsın.Benim devreler 37+lı günler itibariyle error vermeye başladı iyice :)

*Dileyen herkesin sağlıkla mis kokulusunu kucağına alabilmesi temennimle..

Bugün..Bir Deniz Masalı #4..

Uzun süredir yaşadığımız sıkıcı günlerin aksine bugün eğlendiğini görünce yazmak istedim sana..Zira yüzünün gerçekten gülümsediğini görmek şu anda en büyük şifa kaynağı bana..

Bugün kuzenlerin ile birlikte ''Sanat Atölyesi'' ziyaret ettik.Çook küçükken sen gitmiştik başka bir yere daha ama bugün farklı..Sen bugün ''Resim Atölyesi''ne dalıp bol bol resim yaptın mesela,sonra gitar dersine katıldın,saz'ı yakından tanıdın.Etrafı gözlemledin,dışarıyı seyrettin epey ve kuşları,bulutları,trafiği,kalabalığı..Ve sık sık'da dile getirdin,belki görmek istediğin adın gibi sonsuz maviliklerdi akıl edemedim.

Sonra sokaklarda koşturdun,elimi bırakarak ama arkanda olduğuma güvenerek.Parkta atları kovaladın,hayali arabalar sürdün,sallandın,güldün,güldün,güldün..Mutlu oldun,mutlu oldum..Dünya sadece senin gülümsemen ile güzelleşebilirmiş anladım.Ve düşündüm ne kolay olduğunu mutlu olmanın..

Haksızlık ettiğimi düşündüm sana ve kendime..Daha çok mutlu olabilecek alan yaratmaya söz verdim ikimize..Şimdilik beni biraz zorluyor ardında dolaşmak..Kimbilir belki önüüzdeki 15 güne çok daha iyi bir takım oluruz..

Uzun Zaman Sonra..1 Deniz Masalı # 3..

Deniz'im..

Deniz yüreklim..Senin adına yazacak o kadar çok şeyim var ki,burda hangi birinden,nasıl başlarım bilemiyorum,ama varlığını öğrendiğim ilk andan itibaren sana yazdığım günlüğüm neyseki arayı kapatıyor.

Şimdi 32 aylık'sın..Kısa süreli bir anaokul deneyimin oldu.Şimdilik ara verdin gibi düşünüyorum.Eve bir kardeşin gelecek olması seni evde ilgisizlik olarakmı etkiler? yoksa evden uzaklaşman sonucu üzülmen,kırılman olarakmı? bilemiyorum.Açıkçası kafam bi hayli karışık bu konuda.Hem sana yetememekten,hemde seni ötelemekten korkuyorum.Galiba şimdiden ikiniz arasında kaldım :( Ve bu iyimi? kötümü? kestiremiyorum..

Sen kitap okumayı çok seviyorsun ve resim yapmayı,sonra arabaları,kamyonları,uçakları,dinozorları..Ama bebekleride seviyorsun..Mesela hemen her gün ısrarla anne-bebek ansiklopedi'sindeki bebek resimlerine bakıp bakıp seviyorsun onları..Sonra karnımı seviyor,kardeşimm diye öpüyor,hatta çak yapıyorsun :) Konuşman epey ilerledi,olmadık zamanlarda olmadık şeyler söyleyip büyük şaşkınlıklar yaratabiliyorsun mesela..Şarkı,reklam ezberlemekte de üstüne yok.Gülüyorsun,eğleniyorsun hayatı keşfediyorsun ama sanki hep bi yanın Deniz gibi hüzünlü..Masmavi deniz'ler gibi bir sürü sürpriz saklıyorsun içinde ve bir sürü hüzün herhalde..

Yüreğinin o naif yanı işte beni en çok etkileyen.Tüm Dünya'yı karşıma alırım senin için gibime geliyor,sonra korkuyorum.Hem o naif yüreğin bu hayat denilen oyunda çok incineceğinden,hem de o günleri görememekten..

Galiba toz kaçtı gözüme..

1 Peri Masalı # 1

Hala bir adın olmadığı için sana ''peri ''diye seslenmek istedim.Benim küçük bir peri'm olacaksın sonuçta,varlığını hala bazen içselleştiremediğim.Belki kaybettiğim diğer peri'mden mütevellit bu ruh halim,belki son dönemde yaşadığım olumsuzluklardan,ama biliyorum ki iyi gelecek bana varlığın,güç verecek,sıcacık saracak içimi,tıpkı Deniz'de olduğu gibi..

Yaklaşık 24 gün var diyor uygulama dünya'ya gelmen için..Heyecanlıyım,karışığım belki de biraz korkuluyum hatta..Yine,yeniden aynı ama belki bambaşka şeyler yaşıyacağım..Mis kokular eşliğinde ayılacağım acılardan,duygudan duyguya geçiş yapacağım.Ve hala yüzünü defalarca görmeme rağmen o merakla şaşkın şaşkın sana bakıyor olacağım..Deniz'in adına istediklerim gibi,senin adına istediklerim de bitmeyecek hiç.Herşeyin en iyisi,güzeli sizlerin olsun diye çabalıyacağım mesela.Sonra hangi kitabı alsam?Nerelere götürsem? 2'siyle nasıl baş etsem? diye soracağım yine kendime bol bol..

Ama biliyorum ki güzel günler bekliyor bizi..Belki başta bol koşturmacalı,yorucu olacak sonrasında ise kesinlikle çok çok eğlenceli..

İyiki varsın minik peri,iyiki geliyorsun,kendi hikayeni yazmaya,hayatımıza yepyeni bir renk olmaya..

Çalışmayan Anne..

Merhaba Ben Çalışmayan Anne..Yada Çalışamayan mı demeli?Malum yolda bir prenses var,henüz varlığını yeni yeni benimsediğim.O olmasaydı belki şu ara çalışan anne kısmından seslenecektim hayatın ama,zaten kendisi sürpriz yapıp gelmese belki hiç bir zaman niyetten öteye gidemiyecekti varlığı,neyse..

Mutsuzmuyum?Hayır..Hayatımda en çok istediğim şeylerden biriydi kızım olması,ama işte şartlar,fikirler,olanlar,olmayanlar zorluyor galiba insanı..

Çalışan anne olmadım hiç,o yüzden o kısmına dair pek bişey yazamıyacağım anneliğin ama çalışmayan anne olmakta zor,gerçekten.Bir kere evde babaya ait tek maaş ve onun getirileri hep lider ve öncelikler sırasında anneninkiler tabiki hep en sonda.Sonra işin psikolojik kısmı var.24 saat çocukla yan yana,dip dibe olmak,baba gelmiyor yada gelemiyorsa çocuğun bütün nazına,niyazına,hastalığına tek başına katlanmak,olurda uyursa ev işi yapmak veya kendine zaman ayırmak arasında gidip gelmek aklıma ilk gelenler.

Artısı yokmu? Var tabiki..Mesela çocuğunun yaşadığı her değişim/gelişim gözünün önünde,yani ona dair hiçbir detayı kaçırmıyorsun ve güzel bişeyde vesselam.Amma velakin zor işte.Çalıssan ona daha iyi imkanlar sunabileceğini biliyorsun,sonra daha kaliteli zaman geçirebileceğini de.He bir de işin kendini ''işe yarar hissetmek'' kısmı var ki işte onun yerini dolduracak bi şey yok..

Anne olmak güzel,harika ama kendini yetersiz hissedip,hep kulpu kendine takmak fena.Çalışsan başka bir türlü dertleniyorsun galiba,çalışmasan başka.Benim payıma şimdilik ve önümüzdeki yaklaşık 2 yıl boyunca çalışmayan anne olmak düştü. 2,5 x 2 'den ettimi sana düz hesap 5 yıl..Kendimi nasıl bu yetersizlik duygusundan sıyıracağım acaba :(

Yine,Yeni,Yeniden..

Uzun süredir yazmak,yazmak ve yazmak istiyorum ama bir önceki yazıya istinaden yazamama sebepleri üzerine biraz yaz rehaveti,biraz da 2. bebek beklemeyi ekleyince maalesef durum böyle oluyor :) Neyseki 1 sene dolmadan yazabildim diye seviniyorum haklı olarak.

2.bebek esasında aklımda olan ama zamanını bir türlü kestiremediğim bir durum'du.Sağolsun kendisi sürpriz bir şekilde hayatımıza dahil olarak beni bu karmaşık düşüncelerden kurtardı :) Kendisi 22 haftalık küçük bir hanımefendi,kısmetse Aralık ayında bizlerle (Biraz daha yazmasam galiba bu post muhtemelen onun gelişi ile alakalı olacaktı :) )

Yine,yeni,yeniden ve 2.kez anne olmaya hazırmıyım?Bilmiyorum.Yani anneliği deneyimledim az çok ama 2.kez kısmı nasıl olacak?Tam bir muamma.Bazen epey korkuyorum,bazende herşey düzene oturur oturmaz bunuda başarırım diyorum ama,işte bilemiyorum yinede yaşayıp göreceğiz galiba.Daha şimdiden 2 bölünmüş gibi kalbim,birine fazla zaman ayırsam diğerine haksızlık ediyorum gibime geliyor.Birine yazıp birine yazmasam kafam hep yazmadığım kısmıyla meşgul oluyor.Yani artık çifter çifter alıyorum günlükleri elime,bir ona yazıyorum bir diğerine..Bir kıza konuşuyorum,bir Deniz'e..

Hayat garip,sürprizlerle dolu.Hamilelik sürecini özlemiş ve çok sevmiştim ya sanırım o yüzden çok fazla ara vermememin uygun olmadığını düşündü hayat :) Şimdilik herşey yolunda,umutluyum ama belki sonra duble imdattt diye bağrınabilirim buralarda :)