Acemilik Böyle Bişi

Bu bölüm esasında uzun zamandır yazmak istediğim detayları barındırır.Zira ne kadar okuyup araştırsak da,bazen yıllar harcasak da az biraz acemilik var hepimizde..E bunları dair detayları paylaşalım öyleyse :)

Anne olmak son 5 aydır deneyimlediğim bir süreç,öncesinde aday adayı olmak için epey çaba sarfettim,sonrasında ise aday oldum ;) Bir nev-i Avrupa Birliği giriş süreci gibi :) Neyseki sonunda muvaffakiyet belgemi aldım elime,nur topu gibi güzelce bir bebe :)

Fakat ne zaman ki onu verdiler kucağıma,bir şaşkınlık peydah oldu bana..Önce bilemedim nasıl seveyim?Nasıl dokunayım?Sonra,nasıl emzireyim?Nasıl eğleyeyim?

Herkes birşeyler dedi durdu bi ara..Uğultular yumağı kulaklarımda..Onu yap dediler yaptım,bu böyle olmaz dediler dinledim ama sonunda öğrendim,aslolanın ikimiz arasındaki bağ olduğunu ve zamanla onu keşfettim..Yepyeni bir sayfaydı o hayatımda,yazılmamış bir kitap sanki..Her sayfasını o ve ben yazacaktık birlikte deneyimleyerek,mutlu oldum,şükran duygusu ile doldum bi anda..

Hep istediğim tam donanımlı olabilmekti onu karşılarken,bu yüzden ilk an'dan beri okudum,okudum,okudum..Belki çok sonra ihtiyacım olacak bilgileri bile toplayıverdim dimağıma..Ama bi yandan da çok korktum,Tsh hormonu yüksek çıkmıştı mesela,okudukça detaylarda boğuldum,bir yanım kötü birşey olmadığını bilmesine rağmen sonucunda Kurdeşen oldum :)

Herkes gibi bende şaştım,zira ilk ve tek'tim bu konuda..Nazar'a yorup atıverdim onu ardımsıra..Sonra hasta çocuklar gördüm bir sürü,daha da üzüldüm..Ve sonra kalp'teki delik,daha şükremeden yinemi dedim?Bir yanım isyanlara savruldu,bir yanım dualara..Kendi hezeyan'larım arasında boğuldum yine bu sırada..

Günlük yazdım,notlar aldım,deneyimli insanları dinledim ve hergün yeniden keşfettim onu..Bi ara aşı olurken bile kaçtım yanından,zira olağanca metanetine rağmen onun,aşı olması bile en çok benim içimi sızlattı..Her hareketini takip ettim,bu ayda neler yapsa yeri?neler yapmasa? bilmeli dedim..

Bazen çok ağladım,yetemiyorum dedim,benden annemi olur?dedim,bu muydu çok istediğim çocuklu hayat dedim?Dedim de dedim..

Ama onun bir gülüşüne bütün ömrümü serdim..

Bir acısı yıllar götürdü içimden,bir derdine deva olamamak..

Misal gözü kaymakta bu ara ve içim içimi yiyor hala..İyi bir göz doktoru nasıl,nerede,ne zaman? bulunur..Gideceğimiz doktor ne kadar bizi anlar?Çoçuğa yaklaşımı nasıl? diye diye..

Ve bir de 6.ay'da tekrar çekileceği kalp eko'su konum,hergün defalarca doktorlarla konuşup,sorular biriktiriyorum aklımda,cevaplar sıralıyorum,iyi yada kötü peşi sıra..

Öyle yapmalıyız,böyle demeliyiz,bunu almalıyız 2 lafımdan 1'i..O iyi olsun,o mutlu olsun tek istediğim..Annesinin tüm heyecanına,tüm acemiliğine rağmen sevgi dolsun minicik kalbi her daim ve güvende olsun elleri,arkasında dağ gibi bir aile'si,çevresinde hep sevdikleri..Tüm amacım bu aslında..

Belki bir bebek için çok fazla..Ama öyle hızlı geçiyor ki zaman,nasıl 5 ay oldu şaşıyorum hala..

Aa gülümsedi,aa agu dedi,aa oturdu,aa yürüdü derken geçip gidecek sanırım günler..Ve bu acemilik hiç bitmeyecek..

Acemi Anne'den Notlar devam edecek..

Ps:Görsel internet'ten alıntıdır.